|
Hallo, mijn naam is Michaël Pawlenko (63) en heet u welkom op mijn website www.sidewind.be. Met deze site wil ik jullie mee laten mee genieten van mijn hobby, nl. “modelvliegen”.
In 1960 ben ik voor het eerst gaan leren modelvliegen bij de club ‘Limburgse Vleugels’ in Genk-Zwartberg. Daar is later dan nog ‘vrijvlucht’ bij gekomen. Onze eerste R/C installatie was een “tiptip-zender” met zgn. enkel richtingroer.
Mijn eerste degelijke R/C installatie was een Microprop en kocht deze in 1970. Later volgde nog een Proline “Made In USA” en een Multiplex. In datzelfde jaar trouwde ik met mijn lieftallige vrouw Alda, die van begin af aan helemaal achter mijn hobby stond, tot op de dag van vandaag. 1970 was ook het jaar dat ik mijn Pylon Racer polyester romp bouwde. Later is dit dan geëvolueerd naar epoxy hars van Emerson & Company te Herentals (B). Via deze weg kwam ik bij het Zwitserse chemiebedrijf Ciba Geigy (CH) terecht en gebruikte hun producten.
Midden de jaren 70 ben ik mij gaan verdiepen in vleugelprofielen en zweeftoestellen. Ik maakte de overstap van F3J naar F3B. Dit lag mij wel! Het vergde echter véél rekenwerk. Aan de hand van de berekeningen bouwde ik de modellen, vloog ermee en probeerde de beste resultaten te halen met de hulp van mijn vrouw Alda. In 1979 heb ik dan in Amay (B) aan het wereldkampioenschap WK F3B deelgenomen, met mijn volledig zelfontwikkeld en zelfgebouwd F3B toestel “Sidewind”. Na dit WK ontwikkelde ik de Sidewind verder met een variabel zwaartepunt, een unicum in die tijd. In het jaar 1978 ben ik allergisch geworden aan epoxy harsen (verharder). Door deze allergie werd het steeds moeilijker om zelf nog toestellen te ontwikkelen en te bouwen, waardoor ik uiteindelijk in 1983 noodgedwongen ben gestopt met de modelbouw. In de jaren die hierop volgen, heb ik me verdiept in de computer en reed wel eens met een R/C autootje, samen met mijn zoon Olav.
Begin jaren '90 ben ik DPM OO815 gaan vliegen, waarmee ik een viertal jaartjes mee rondvloog en zelf de wereld van bovenaf kon zien! In 1995 kocht ik de ULM OOB60, een toestel voor 2 personen. Dit heb ik gedaan tot 1998, het voortbestaan van de club waarbij ik aangesloten was kwam op de helling wegens steeds strengere normen en (milieu)-eisen.
Door het toe doen van mijn kleinzonen Michiel & Ignace zijn we in 2004 een R/C bestuurd zwevertje gaan bouwen. Zo ben ik terug gaan zweven. Tegenwoordig leg ik me nog uitsluitend toe op de grote R/C schaalzwevers en bezoek jaarlijks verschillende internationale meetings, waardoor ik steeds weer nieuwe en interessante mensen leer kennen om ervaringen mee uit te wisselen en nieuwe uitdagingen aan te gaan.
Door de jaren heen is er véél veranderd, maar mijn passie voor de grote R/C schaalzwevers is er alleen maar groter op geworden! Veel plezier en wie weet.... tot ziens !
Michaël 2008
|
